Hallo iedereen!
Sorry Sorry Sorry Sorry Sorry dat jullie er zo lang op hebben moeten wachten
maar het is er eindelijk, joepie! Ik denk echt dat mijn blog vervloekt is. Ik
weet niet of ik het vorige keer vermeld heb, maar net toen ik klaar was met
mijn blog te schrijven viel mijn computer uit ( je kent dat wel, automatisch
afsluiten over ... minuten). Gevolg, ik was alles kwijt. En deze keer verdwenen
er altijd stukken tekst. De site zei dat alles opgeslagen was, maar wanneer ik
dan de volgende dag mijn tekst opende was alles weg. Of wanneer ik net een half
uur had geschreven had ik minder tekst dan voor ik begon. Gelukkig had ik
geleerd van de vorige keer en ik had alles 3 keer opgeslagen in aparte word
documenten.
Snowboard en schaatsen
2 februari ben ik gaan snowboarden op een kleine piste in mijn stad. Ik
moest er toch nog even inkomen want het was al 3 jaar geleden dat ik nog eens
gesnowboard had. 2 dagen daarna ben ik voor het eerst op een meer gaan
schaatsen. Op het grootse meer in Finland dan nog wel ! Wanneer we onze
schaatsen aan het aandoen waren kwam er een man van de radio bij ons langs en
hij wou ons enkele vragen stellen over het schaatsen. En toen hij hoorde dat ik
een uitwisselingsstudent was begon hij mijn Finse vrienden vragen over mij te
stellen. Hoe ik de Finse winter vond, of ik al goed kon schaatsen,.. En dat
werd dezelfde dag nog uitgezonden op de radio, maar wij hadden op dat uur
dansrepetitie, dus zelf heb ik het niet gehoord. Dus, over het schaatsen..
Ik moet zeggen dat het toch zo gemakkelijk niet was. Natuurlijk ijs zit vol met
putten en hobbels en ik ben dan ook 2 keer op mijn gezicht gegaan, en dan vond
ik dat het wel genoeg was, voor ik iets brak (en dat zou wel een ramp zijn net
voor lapland) Op sommige plaatsen was dat ijs toch wel eng, helemaal zwart en
je kon de scheuren er zo door zien. Maar op die plaatsen was het ijs wel het
beste om te schaatsen.
En dan...Lapland !
Van 6 tot 12 februari ben ik met AFS naar lapland geweest! en hier heb ik 1
woord voor: WAUW !
Omdat lapland redelijk ver is van waar ik woon (zo'n 850 kilometer)
moest ik de avond er voor al vertrekken. 5 februari ben ik dus om 19u
vertrokken naar lapland, en zo'n 15u later zou ik aankomen in Rovaniemi. Omdat
Finland niet zo'n uitgebreid treinnetwerk heeft moest ik eerst naar Helsinki
(helemaal naar het zuiden dus, wat een omweg!) En van daar kon ik naar
Rovaniemi. Bijna alle uitwisselingsstudenten zaten in dezelfde trein (aangezien
er maar 1 spoor is helemaal naar het noorden). We konden dus al volop mensen
leren kennen ! Maar omdat ik al een beetje ziek was heb ik toch besloten om
(redelijk) vroeg in mijn bed te kruipen. Ik had een slaapcompartiment geboekt
voor de heenreis, voor de terugreis had ik enkel een stoeltje. En ik kan zeggen
dat ik in de terugreis beter geslapen heb dan in de heenreis. Ik lag samen op
een kamertje met Nele (ook van België) en onze cabine was net naast de wc, die
HEEL VEEL lawaai maakte. En elke 20 minuten moest er wel iemand naar de wc. Ik
heb dus helemaal niet geslapen. Maar de volgende ochtend rond 11 kwamen we
eindelijk aan ! Het was een lange en vermoeiende treinreis maar ik had zoveel
zin in de komende week!
Aan het station zijn vrijwilligers van AFS ons komen ophalen en dan zijn we
vertrokken naar het arktikum museum in Rovaniemi. Dat is een museum over
lapland. Ze hadden er typische Sami kleren. Sami is de naam voor de groep
mensen dat in noord Scandinavië (lapland dus) woont. Ze hebben hun eigen taal,
het Samisch. Maar die varieert sterk van land tot land.
In het museum hadden ze ook opgezette dieren en zo heb ik dus mijn eerste
beer gezien in Finland. En die was verrassend kleiner dan ik dacht. Ook hadden
ze een eland, en daar was ik toch wel wat van verschoten ! Hoe groot! De poten
alleen al waren groter dan mij !
Na het museum zijn we naar ons 'hotel' gegaan. Ik lag op de kamer met
meisjes uit Hong-Kong, Hongarije en Noorwegen. Daarna konden we onze
activiteiten kiezen.
Vrijdag: Snowboarden. Zaterdag: langlaufen. Zondag: wandelen met
sneeuwschoenen. Maandag: bezoek aan de Amethist mijn. Dinsdag: Bezoek aan
kerstmanstad en rendierboerderij.
Na het kiezen van de activiteiten wouden Michelle en ik naar de sauna gaan
kijken. Daarvoor moesten we 5 minuten wandelen. Ze hadden ons gezegd dat alles
mooi aangeduid stond met pijlen. De pijl stond naar rechts dus wij gingen dan
ook naar rechts. (Het was niet naar rechts) De eerste 2 minuten waren we aan
het wandelen op een pad en de volgende seconde stonden we tot aan onze knieën
in de sneeuw. En we waren daar natuurlijk niet op gekleed. We stonden daar
schoon met onze jeans. Als je een stap zet in de diepsneeuw zak je halfweg en
dan denk je dat je op je been kan steunen maar dan zak je nog eens 30
cm verder met gevolg dat je met je gezicht in de sneeuw ligt. We hebben
toch eens goed gelachen.
Voor vrijdag had ik gekozen voor snowboarden. Spijtig dat het weer zo slecht
was. Vanop de skipiste was er niet zoveel te zien. Soms konden we maar 3
meter zien. Maar het was echt plezant om nog eens te snowboarden ! Het was
zo lang geleden. Ik ben dus wel een paar keer gevallen maar ik heb er enkel wat
blauwe plekken aan overgehouden. Na het snowboarden zijn we naar het hotel
gegaan, hebben we gegeten en onze avondactiviteit was pannenkoeken bakken op
een kampvuur. De pannen zaten vast aan een lange stok en dan moesten we
dat boven het vuur houden. Daarna was er een soort Sami ritueel, we gingen
allemaal ( in groepjes natuurlijk, we waren met 90 uitwisselingsstudenten) naar
het pannenkoekenhuisje en daar zijn we gekroond tot echte Samimensen
(ofzoiets).
Zaterdag: langlaufen.
Ik heb ondervonden dat ik toch geen skipersoon ben. Zo 2 latten aan u voeten
is toch niet handig hoor. En met langlaufskies (dat is waarschijnlijk niet het
correcte woord? :D ) is het heel moeilijk om te stoppen of te sturen. We zijn
in het bos gaan langlaufen en het was zo mooi! Sneeuw in de bomen, meer sneeuw
op de grond, sneeuw overal ! Het was gewoonweg prachtig. Na een uurtje en
een half hebben we gegeten en we hadden makkara dus hebben ze een vuurtje
gemaakt en konden we de worst grillen boven het kampvuur. Rond die tijd waren
het ook winterolympics dus hebben we daar wat naar gekeken, maar we vonden het
toch wat zonde om binnen te zitten als het buiten zo geweldig mooi was. We zijn
dus een wandeling gaan maken en we hebben wat in de sneeuw gespeeld zoals
kinderen die voor de eerste keer sneeuw zagen. Daarna was het tijd voor sauna
en we hadden ook de kans om 'avanto' te doen. Dat is zwemmen in een gat in het
ijs. Ik vond dat echt geweldig ! Veel minder erg dan ik gedacht had. Ik was na
de sauna al gaan rollen in de sneeuw en dat deed gewoonweg pijn dus ik had echt
gedacht dat avanto 2x erger ging zijn maar ik voelde echt niet dat het zo koud
was. Toen ik uit het water kwam kon een meisje niet wachten tot ik er helemaal
uit was met gevolg dat ik dus helemaal van die trap ben gegleden was. Net
boven mijn knie zag het helemaal blauw en stond ik vol met schrammen en aan de
binnenkant van mijn knie was er een gigantische blauwe plek die elke dag groter
en donkerder werd. 3 weken erna was de blauwe plek nog steeds zichtbaar.
uitzicht tijdens
langlaufen
Zondag: wandelen met sneeuwschoenen
Ik en nog een paar andere belgen zaten in de groep die in de namiddag ging
wandelen. Maar omdat we niet de hele voormiddag wouden binnen zitten gingen
klaas en ik nog eens gaan langlaufen. Dat is toch redelijk vermoeiend hoor,
maar het naar beneden glijden is altijd leuk ! Na een uurtje te langlaufen
hebben we nog eens makkara gegrild en daarna was het eindelijk onze beurt om te
wandelen met de sneeuwschoenen. In het begin was het wel wat wennen om met die
speciale schoenen te wandelen maar ik was het al snel gewoon. We moesten 210
meter naar boven wandelen en normale sneeuwschoenen hebben zo een soort
'hak' waardoor de hoek kleiner wordt zodat het makkelijker is om naar boven te
wandelen, maar ik had weer eens ongeluk en mijn sneeuwschoenen waren kapot dus
ik had dat speciale 'hakje' niet. Maar eens boven was het die inspanning wel
waard. Het uitzicht was geweldig. Precies hoe ik het mij voorgesteld had. Bomen
bedolven onder de sneeuw, het was gewoonweg prachtig, onbeschrijfbaar. Ik heb
ook wel ondervonden dat ik echt onhandig ben. ik ben ongeveer 20 keer gevallen
met die sneeuwschoenen. Soms was het redelijk steil naar beneden en soms
glijden die schoenen over de sneeuw en soms hebben ze goede grip, het was dus
moeilijk in te schatten of ik naar beneden kon glijden of dat ik stappen moest
nemen. En wanneer ik viel was het redelijk moeilijk om terug recht te geraken
want die sneeuwschoenen zijn zo groot en onhandig. Maar gelukkig was ik niet de
enige klungelige persoon. Samen met Michelle ( Die waarschijnlijk even veel
gevallen is als mij ) heb ik mij toch goed geamuseerd.
Als avondactiviteit moesten we onszelf in groepjes verdelen en in elke groep
moest minstens 1 jongen zitten. We moesten namelijk jongens verkleden als
meisjes. Ik zat ik een groepje met Jule en Katharina van Duitsland, Annabeth en
Patrick van USA, Klaas, Nele en Michelle (België ) en nog een paar andere. We
hadden gekozen om Klaas te veranderen in een meisje, daarvoor hadden we 1 uur
en een half de tijd. Op die tijd hebben we 1 been en een half geschoren, nagels
gelakt en make-up aangebracht. Dan moesten alle jongens een modeshow geven en
werd er gestemd op de beste transformatie. Wij zijn derde geëindigd.
Maandagmorgen hielden we onze eigen winterspelen. Daarna zijn we met zen
allen vertrokken naar de Amethist mijn. Amethist is een paarskleurig kristal.
De mijn bevond zich in een berg en de ingang was boven op de berg dus we werden
naar boven gebracht met een soort sneeuwscooter treintje. Eens boven kregen we
eerst wat uitleg over de verschillende stenen die daar te vinden zijn. Paarse,
witte, zwarte en een soort vuursteen. <= wat een prachtige en nauwkeurige
omschrijving. Ik heb er echt geen flauw idee meer van wat de namen waren. Ik
weet alleen dat de paarse Amethist is. We kregen allemaal een hamertje en we
konden zelf zoeken naar stenen. We mochten 1 van onze stenen houden. Ik heb 1
met de 3 kleuren en dat is redelijk zeldzaam. Ik ben van plan om er een ketting
van te laten maken. Zo draag ik Finland altijd bij mij :) Bovenop de berg heb
ik ook enkele mensen van Nederland ontmoet. Wat een verassing om daar
Nederlands te horen !
Maar dan was het alweer tijd om te vertrekken en om een of andere reden
moesten we te voet naar beneden, niet dat ik dat erg vond want het uitzicht was
geweldig! De bomen waren helemaal bedolven onder de sneeuw en het was zo
prachtig, ik kan er niet van over. (Bij het nalezen van mijn blog realiseer ik
mij hoeveel keer ik dat al gezegd heb. Sorry) Na een uurtje wandelen waren we
aan de bus. en dan zijn we terug naar het hotel gegaan. Na het eten moesten we
ons klaarmaken om naar een feestje te gaan. We gingen naar een of andere
après-ski bar op de skipiste. Er stonden enkele Belgische bieren op de kaart
maar ze vroegen er maar liefst 7 euro voor !
Dinsdag was het de laatste dag maar ook de dag waar ik het meest naar
uitgekeken had. We gingen de enige echte kerstman gaan bezoeken ! Wegens enkele
vertragingen konden we maar 1 uur en een half in kerstmanstad blijven. En dat
is echt niet genoeg! Omdat enkele uitwisselingsstudenten 5 kaartjes naar
huis wouden schrijven bleven we maar liefst 45 minuten in het postkantoor en
dat ergerde mij wel een beetje. Er was zoveel te doen en dan verdoen ze de tijd
in het postkantoor. En dan vertrok iedereen want ze wouden niet wachten op
diegene die nog aan het schrijven waren en dan was iedereen elkaar kwijt, en na
1 uur konden we eindelijk op de foto met de enige echte kerstman ! Daar had ik
zo lang naar uitgekeken ! Hij kon zelfs Nederlands praten ! 'Voor mij een borreltje,
alstublieft'. Het was gewoonweg geweldig.
Doorheen de week deden we enkele activiteiten en de winnaars daarvan kregen
een prijs. Ook voor diegene die enkel Fins praatten tegen de vrijwilligers of
zelfs voor de gewonden was er een prijs. En ook ik heb een prijs gewonnen, voor
beste uitspraak van de week! Ik heb verteld dat ik tijdens het wandelen met de
sneeuwschoenen veel viel en dat het zo moeilijk was om terug recht te geraken.
En we waren de berg aan het afdalen en het uitzicht was geweldig en ik was
natuurlijk weer eens gevallen. Dus ik zei voor de grap: leave me behind, save
yourselves ! Laat mij maar achter ! Red jezelf! En dat leverde mij dus die
prijs op... :D
En dan was het tijd voor de rendierboerderij ! Die was gelegen op de
noordpoolcirkel ! We konden een toertje maken op een slee getrokken door
een rendier. En rendieren zijn echt geweldig. Die hun tong hangt altijd uit hun
mond en het lijkt of ze altijd aan het lachen zijn. Echt schattig.
Je kon met 2 personen op de slee en ik zat vanvoor, wat ik echter niet wist was
dat ik helemaal bedekt ging zijn met sneeuw. Wanneer dat rendier begon te lopen
vloog al die sneeuw in mijn gezicht. En wij hadden net een rendier waarbij je
niet mocht roepen of die werd helemaal gek. Maar dat ritje was zo geweldig en
een beetje wild, dus het was moeilijk om niet te roepen. Dus dat rendier begon
keisnel te lopen en onze slee vloog bijna uit de bocht. (Filmpje op facebook)
Daarna hadden we de kans om de rendieren te voederen. Hoe leuk, precies grote
hondjes ! Ze aten uit onze handen en 1 rendier kwam altijd om aandacht vragen.
Wanneer de man iets aan het uitleggen was stak dat rendier zijn snuit altijd
onder die man zijn arm (een beetje gelijk Foetsy). Dat rendier is in Finland op
de tv geweest en de mensen van de boerderij nemen die mee in hun huis en
behandelen die ook echt als een hond.
Dan was het tijd om naar het station te gaan en om 18u nam ik een trein
richting het vertrouwde Mikkeli. En maar liefst 18 uur later was ik thuis.
Voorlaatste jakso
Wanneer ik in lapland was begon het voorlaatste jakso en ik had gekozen voor
Biologie, wiskunde, fysica, Engels en kunst.
En dit was mijn lessenrooster:
| Maandag | Dinsdag | Woensdag | Donderdag | Vrijdag | |
| 8-9:20 | Biologie | / | Fysica | / | Engels |
| 9:30-10:45 | / | Engels | Biologie | Kunst | / |
| 11-12:45 | Wiskunde | Kunst | Engels | Fysica | Biologie |
| 13:00-14:15 | Fysica | / | / | Wiskunde | Kunst |
| 14:30-15:45 | / | Wiskunde | / | / | / |
Vanhojen tanssit en zus !
Wanneer ik terug kwam van lapland had ik geen tijd om stil te zitten. 12
februari ben ik mijn zus van het busstation gaan halen en diezelfde avond ben
ik in het winkelcentrum gaan oefenen voor de 'vanhat' ( de 2de jaars vieren dat
zij de oudste zijn op school. We dansen oude dansen zoals Tango, wienerwals).
Ook de volgende dag was het heel druk. Eerst naar school, het was geen gewone
dag, het was penkkarit (de laatste dag van de 3de jaars. Ze verkleden zich en
gooien snoepjes. ik had nooit gedacht dat ik rondvliegende snoepjes irritant
zou vinden. Die komen echt nog hard aan.
Ook hielden de 3de jaars een parade door de stad. Daarna was het alweer tijd
voor een andere dansrepetitie. 4 uur lang oefenen. (OP HAKKEN) Ik moet niet
vertellen dat mijn voeten al vol met bleinen stonden net voor de grote dag. Die
avond kwam mijn gastmama haar zus de voorbereidingen voor mijn kapsel doen. Dan
nog de make-up geprobeerd en dan vroeg in bed zodat ik klaar was voor de grote
dag.
6 weken lang 4 uur per week gerepeteerd en eindelijk was het zover! De
dag waar alle meisjes zo lang naar uitkeken! 14 februari (ja Valentijnsdag, hoe
stom) om 6 uur opgestaan, mijn haar werd gedaan, mijn make-up werd gedaan voor
mij. Zelfs voor mijn kleed aan te doen werd ik geholpen. Zo een leventje kan ik
wel gewoon worden. Om half 9 moesten we in het winkelcentrum zijn om daar 2
keer te dansen. Ik was best wel zenuwachtig, maar alles is goed verlopen. Om
12u hebben we nog eens gedanst in de ijshal. Op het ijs hadden ze een tapijt
gelegd. Wat een vreselijke vloer. Overal waren er luchtbellen en de plaatsen
waar 2 tapijten bij elkaar kwamen krulden omhoog. Niet het gemakkelijkste om op
te dansen met hakken. Gelukkig had ik mijn partner om mij recht te houden!
Daarna zijn we gaan eten in een fancy restaurant en om 18u was het tijd om
nog eens te dansen. Dat was de laatste dans en ook die met het meeste publiek.
Enerzijds was ik blij dat de dag gedaan was, mijn voeten deden ongelofelijk
veel pijn en zo een kleed is verschrikkelijk ongemakkelijk. Maar anderzijds
vond ik het toch wel spijtig dat het al over was. Meer dan 6 weken repeteer je
voor deze dag. Al die tijd kijk je er zo naar uit om voor 1 dag een prinses te
zijn. En het is over voor je het weet. Maar ik heb er toch wel van genoten en
het was een geweldige ervaring !
Zaterdag zijn we met zen allen (gastfamilie katinka en ik) naar Neitvuori
geweest. Ik was er een maand daarvoor al geweest maar Katinka wou daar ook eens
naar toe. Vorige keer waren we niet tot de top gegaan omdat ik amper kon ademen
in die koude wintertemperaturen (-23°c). Maar deze keer was het veel warmer (
rond het vriespunt) dus was het wel te doen om naar de top te gaan. En amai wat
was het de inspanning waard. Ik was er enkele tientallen seconden voor Katinka
en ik was al een filmpje aan het maken van het uitzicht, en net op dat moment
komt Katinka boven en je hoort haar zeggen: amai, dat is het zweet wel waard !
Het was inderdaad indrukwekkend. En het zou geen wandeling in de natuur zijn
als we geen worst zouden grillen. Eens beneden hebben we dus een kampvuurtje
gemaakt (je vind deze openbare kampvuurtjes overal in Finland, zelfs op de
skipistes) en wat later konden we genieten van mijn lievelingseten hier in
Finland: gegrilde worst en dan chocolade of koekjes als dessert!
De volgende dag hebben Katinka en ik samen stoofvlees gemaakt voor mijn
gastfamilie. En terwijl het stoofvlees opstond was het keihard beginnen
sneeuwen. Mijn gastmama was aan het werk dus ben ik maar sneeuwwerk beginnen
doen en toen had Katinka het geweldige idee om een sneeuwman te maken, die
groter dan mij bleek te zijn ! (niet zo groot dus hahaha :p ) Rond die tijd
waren ook de winterspelen begonnen en er was een ijshockeywedstrijd op tv.
Finland-Canada. Maar Canada won, ondanks al onze aanmoedigingen ! Maar
nog niks verloren, er kwamen nog wedstrijden. Na de wedstrijd hebben we het stoofvlees
opgegeten en iedereen vond het heel lekker! (gelukkig)
Maar de volgende dag was het alweer tijd voor Katinka om naar huis te gaan.
:(
Een week later was er nog een ijshockeywedstrijd tussen Finland en Zweden
deze keer. Ik was de wedstrijd gaan kijken bij een van mijn vrienden thuis. Ik
moet zeggen, zo een wedstrijd is wel dé perfecte kans om Finse vloekwoorden te
leren.. Ra ra Zweden was dus gewonnen. Weeral een verloren wedstrijd voor Finland,
en dan nog van Zweden, het was een triestige dag. Maar niet getreurd, de
volgende dag moest Finland tegen de Verenigde Staten spelen voor brons. En WAT
EEN MATCH ! 5-0 ! USA was Finnished! (snapte? Finnish=Fins. Finnished? haha )
Echt de beste match ooit, ze scoorden zelfs 2 doelpunten in 11 seconden.( neen
het was geen herhaling, wat ik eerst dacht haha) Finland is dus nog 3de
geëindigd. You win gold, but you lose silver, vind ik een heel mooi gezegde. De
Zweden hebben dus de finale verloren tegen Canada en zo zilver gekregen.
Tampere
Het weekend van 1 maart ben ik naar Tampere geweest ( 4u van Mikkeli ). Daar
ben ik samen met een andere uitwisselingsstudente van België de stad gaan
verkennen. Tampere is groot. Gigantisch vergeleken met Mikkeli. Je kon
er meer dan 5 minuten wandelen en je was nog steeds in het centrum. En zo veel
winkels! ik was bijna vergeten hoe het voelde om een echte winkelstraat te
hebben! En zoveel mensen ! Ik was het totaal niet meer gewoon om in zo een
massa rond te lopen ! (Finland is 11 keer groter dan België en er zijn maar
half zo veel mensen). Maar ik was wel positief verrast door de stad. Tampere is
zeer verschillend van andere Finse 'steden'. 's Avonds ben ik bij Cara en haar
gastfamilie gebleven. De volgende morgen zijn we naar het Muumimuseum (jaloers
Katinka? :D ) geweest. Daar zagen we originele schetsen, nagebouwde scenes en
een maquette van het muumihuis. Dat was wel eens leuk om te zien! Na nog wat
winkelen en snel iets te eten was het ook alweer tijd om terug naar het kleine
Mikkeli te gaan.
Feest in Kenkävero
Het volgende weekend was er een familiefeest ter gelegenheid van mijn
gastmama haar grootmoeders 90ste verjaardag. De hele familie was bij elkaar en
sommige hadden elkaar niet gezien voor meer dan 10 jaar. Het was een hele
chique bedoening, niks voor mij dus.. Er was ook buffet voorzien en meer dan de
helft van het eten kende ik niet. En voor wie mij een beetje kent weet
dat het een hele nachtmerrie was. Tot op vandaag weet ik nog altijd niet wat ik
daar gegeten heb. Maar ik heb het overleefd hé ;)
Contactfamilie
Normaal gezien ging ik in april gaan ijsvissen met mijn contactfamilie
(Taina en Petri) maar omdat deze winter ongewoon warm is moesten we dat dus
vroeger doen. Zondag 9 maart ben ik dus gaan ijsvissen op een klein meer waar
het ijs nog dik genoeg was. Eerst maak je een gat in het ijs, en dan zit je
daar 5-10 minuten. Normaal gezien als de visjes honger hebben komen ze direct.
En als 1 iemand beet heeft maakt de rest heel veel gaten op dezelfde plaats.
Toen iemand 2 visjes (ik zeg visjes want die zijn redelijk klein, 10-15 cm ) uit het zelfde gat
gevangen had, mocht ik daar gaan proberen, want ik was natuurlijk de enige
persoon dat nog niks gevangen had. En ra ra, 2 minuten later had ik mijn eerste
vis gevangen ! Mijn contactfamilie kwam direct naar mij gelopen met een camera
om dat speciale moment op de gevoelige plaat vast te leggen. Wat was ik blij
met mijn eerste visje. Wanneer ik de haak uit de mond aan het verwijderen was
zei ik sorry tegen de vis. Ja ik had er toch mee te doen.. En toen begonnen ze
natuurlijk allemaal met mij te lachen. Na zo'n 2 uur vissen hebben we gegeten
en daarna hebben we nog een uur en een half gevist. Ik heb na het eten nog 1
visje gevangen en dat was het. In totaal hadden we zo'n 15 vissen gevangen met
5 personen. Eens thuis was Taina het eten aan het klaarmaken en ik dacht dat
het wel leuk zou zijn om Petri te helpen, die was ondertussen buiten de vis aan
het klaarmaken om te bakken. De kop eraf, het vel er af en de ingewanden er
uit. Ik had nog geen 5 seconden nodig om te zien dat het niets voor mij was, ik
was rap terug binnen. Na het kuisen van de vis kwam Petri binnen en legt hij
alle visjes in een kommetje. Natuurlijk moest ik daar een foto van hebben en
net op het moment dat ik dat kommetje vastneem om het te verplaatsen begon 1
van die visjes (zonder hoofd, huid en ingewanden) te spartelen, natuurlijk
sprong ik direct 2 meter achteruit! Blijkbaar beweegt verse dode vis
nog.... Zelfs op de pan lagen ze nog te spartelen, raar raar... Natuurlijk
moest ik toch proeven van mijn zelfgevangen, meest verse vis dat ik ooit zou
eten. En ik moet zeggen dat het zo slecht nog niet was.
.jpg)
Vrijdag 15 maart kwam mijn contactfamilie mij halen na school en ik had de
dag ervoor Stoofvlees en flantaart gemaakt zodat ze dat eens konden proeven. En
ze vonden het allemaal lekker dus het avondeten was geslaagd. Zaterdag zijn we
gaan wandelen, en dat kan natuurlijk niet zonder makkara! Diezelfde avond
hebben we nog kaasfondue gegeten als afsluiter van een geweldige dag. De
volgende dag zijn we nog wat mooie plaatsen in Mäntyharju gaan bekijken en dan
hebben ze mij weer naar huis gebracht.
Verkleedfeest !
22 maart was het Sanna's (mijn gastmama haar zus) verjaardagsfeest! Het
thema was filmsterren. Ik was verkleed in een 'minion' uit 'Dispicable me' en
mijn gastmama was verkleed als 'Poison Ivy' uit 'Batman and Robin'. Kimmo,
Sanna's man was verkleed als Jack Sparrow. Voor de sfeer was er een live band.
Het was heel gezellig en ik verschoot ervan dat toch zoveel mensen tegen mij
begonnen te praten.
Lapland
Van 29 maart tot 4 april ben ik met een vriendin en haar ouders naar Lapand
geweest. We gingen met de auto en het was toch wel even rijden. We zijn 's
morgens om 7u vertrokken en we kwamen aan om 19u. De eerste avond hebben we
gewoon alles uitgepakt en nog iets gegeten en dan is iedereen vroeg in zijn bed
gekropen. De volgende dag zijn we er direct ingevlogen en na het ontbijt zijn we
direct naar de skipiste gegaan. Ik koos voor 6 dagen snowboard. De eerste dag
moest ik er nog wat inkomen maar elke dag ging het beter en beter. De eerste
dagen viel ik regelmatig maar niets ernstig, wat blauwe plekken op mijn knieën.
Maar de derde dag ben ik redelijk hard op mijn staartbeentje gevallen. Ik moet
zeggen, dat deed geen deugd. De vierde dag deed het toch wel wat pijn wanneer
ik neerzat om mijn snowboard aan te doen, maar het was draaglijk. En de 5de ben
ik nog eens gevallen op mijn staartbeentje, dan was het echt niet goed. Het
deed verschrikkelijk veel pijn.. Gelukkig waren we net aan de plaats waar we
gingen eten, dus ik kon wat rusten. En ons middageten was makkara dus dat
verzacht de pijn wat he ;) (Hoeveel keer heb ik al makkara gezegd in heel mijn
blog? veel te veel) Ik had eigenlijk niet veel zin meer om nog verder te
snowboarden want ik denk niet dat ik het overleefd zou hebben moest ik nog eens
op mijn staartbeentje vallen. Saara en ik zijn dus naar een paar
souvenirwinkeltjes geweest en ik heb een paar leuke dingetjes voor mijn zus en
memes die thuis op mij aan het wachten zijn ! Op de weg naar huis heb ik
trouwens 2 rendieren in het wild gezien Diezelfde avond zijn we met Saara's
familie gaan bowlen en ik was gewonnen! Wat een verassing !
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan en rond 10 uur naar de skipiste
gegaan, na 4 uurtjes op het gemak snowboarden zijn Saara, haar zus en ik
gestopt zodat we naar een boerderij en een sneeuwdorp konden gaan.
De boerderij was geweldig, we zagen een Bison (die mij bijna opgegeten
heeft), een kameel, lama's, alpaca's, een struisvogel, een mengeling tussen een
ezel en een paard, varkens met een vacht...
Dus, de hongerige bizon met gigantische hoorns:
Het was een heel vriendelijk beest dus dachten we om er een paar selfies met
te nemen. Maar omdat mijn camera geen frontcamera heeft kon ik mijzelf dus niet
zien. En ik dacht dat ik ver genoeg van dat beest was maar ineens voel ik iets
aan mijn jas, dus ik schreeuw van te verschieten. En ik draai mij om en die
bizon was aan mijn jas aan het lekken. En omdat ik aan het schreeuwen was keek
die raar naar mij. ik was dus heel hard verschoten.. Daarna hebben we nog
enkele foto's gemaakt met de boze kameel, een andere boze bizon en de alpaca's.
Ik was toch wel wat teleurgesteld dat er geen rendieren waren, ik HOU van
rendieren. Tijdens mijn vorige laplandreis had ik de kans om de rendieren te
voederen. (Maar dat wist je natuurlijk al ) Op die boerderij kon je ook met een
pulkka van de berg glijden. Je wandelt de berg op en dan ga je in een plastiek
bakje zitten en sleer je naar beneden. En natuurlijk had ik niet meer aan mijn
staartbeentje gedacht en die berg zat net vol met diepe putten. Ik moet niet
zeggen dat het pijn deed zeker?
Daarna zijn we naar een sneeuwdorp gegaan. Het was een hotel en restaurant
helemaal gemaakt uit sneeuw en ijs. 1 woord: WAUW ! Ik had al veel foto's
gezien van andere uitwisselingsstudenten die in een sneeuwdorp waren en ik wou
er toch ook eens naar toe, maar er waren er geen dicht tegen Mikkeli. De muren
van de hotelkamers waren versierd met ijssculpturen en elke kamer had een
verschillend thema. De kerstman, Egypte, rendieren, enzovoort. Er was zelfs een
hele kapel met een Jezus standbeeld gemaakt uit ijs. Ook hadden ze een glijbaan
gemaakt uit ijs. Hoe leuk !
Laatste jakso
7 april begon het laatste jakso in school. ( 1 jakso is 6 weken). En deze
keer heb ik gekozen voor 2x Engels, wiskunde, muziek en aardrijkskunde.
| Maandag | Dinsdag | Woensdag | Donderdag | Vrijdag | |
| 8-9:20 | / | / | Aardrijkskunde | / | Engels 2 |
| 9:30-10:45 | / | Engels 2 | / | Muziek | / |
| 11-12:45 | Engels 1 | Muziek | Engels 2 | Aardrijkskunde | / |
| 13:00-14:15 | Aardrijkskunde | / | / | Engels 1 | Muziek |
| 14:30-15:45 | / | Engels 1 | / | / | / |
Bakkerijcursus
Van 7 tot 11 April ben ik even op uitwisseling geweest naar een andere
school. Ja ja, een uitwisseling in een uitwisseling. Ik heb een week meegevolgd
in de ammattikoulu. Dat kan je een beetje vergelijken met beroepsonderwijs
hier. Ik volgde mee met de groep die een soort 'huisvrouw' opleiding volgden.
Ze leren koken, wassen, bakken, basis handwerk enzo.. De week dat ik er was
hadden ze 4 dagen bakles en 1 dag handwerk. Er was ook nog iemand van Nieuw
Zeeland, ik was dus niet de enige buitenlander. De eerste 4 dagen waren
geweldig, ik hou van bakken en ik heb daar toch wel iets geleerd. De andere
studenten waren geweldig en meer open dan in mijn normale middelbare school.
Ook de laatste dag was interessant, we hadden handwerk, en ik heb iets gemaakt
met wol, vilt.. iets in die aard, ik heb geen idee wat het was, maar het was
leuk. Ik was echt aan het denken om te veranderen van school, want daar had ik
tenminste iets de doen. In mijn school zit ik gewoon niks te doen, want het is
nog steeds moeilijk om te volgen. ( ik kan gewone conversaties redelijk goed
verstaan, maar ingewikkelde fysica problemen is toch net nog een stap te ver).
Feest
Donderdag 10 april was het de 18de verjaardag van een van mijn Finse
vrienden. En hier is dat een groot feest. Je kan je rijbewijs halen, je kan
naar een bar, en waarschijnlijk het belangrijkste voor veel Finse tieners: je
kan alcohol kopen ! Vrijdagavond was er dus een feestje en het thema was
Glamourgirls. Ik heb natuurlijk niet mijn hele kleerkast mee, dus het was toch wel
even zoeken wat ik ging aandoen. Maar het was een geweldige avond ! Even
een random fact: Finnen zijn heel verlegen om Engels te praten maar eens dat ze
wat alcohol ophebben stoppen ze niet met praten...
Troldag
De week voor Pasen is het hier de gewoonte dat kindjes een soort paastak
maken. (Ze gebruiken daarvoor een wilgentak. Die takken met die zachte, harige
dingetjes) Dat versieren ze dan met pluimen, crêpepapier of andere materialen.
En dan is het de gewoonte dat ze verkleed als trol van huis tot huis gaan
en dan geven ze 1 van de versierde paastakken en wensen ze de mensen een goed
en gezond jaar met dit tekstje:
Virvon varvon
Tuoreeks terveeks
tulevaks, vuodeks
vitsa sulle
Palkka mulle
En ik dacht dat het wel leuk zou zijn moest ik dat ook doen. Dus ik heb samen
met mijn gastfamilie die paastak gemaakt en dan hebben we ons verkleed en
geshminkt (rode wangen en sproetjes). Dan zijn we bij onze buur gegaan om een
goed jaar toe te wensen. Ze waren zo enthousiast dat ik het ook in Fins zei! En
dan zijn we bij mijn gastmama haar zus gegaan en hebben we nog eens hetzelfde
gedaan.
Neitvuori
20 april ben ik met Sanna, Kimmo, nog enkele mensen naar Neitvuori geweest.
Dat is die plaats waar ik midden januari en ferbuari al eens naar toe ben
geweest. Maar deze keer was het goed weer ! Het was 16 graden (warmer dan je
denkt) en de zon scheen. Kortom, een geweldige dag ! We moesten dus weer al die
trappen op en dan nog wat bergop door het bos. Maar het uitzicht is het echt
wel waard hoor. En je kan het waarschijnlijk al denken wat we na de wandeling gedaan
hebben?.. Ja, Makkara gegrild ! We hadden Makkara, appeltaart, pasha (dat is
een zoet paasdessert en is gemaakt van kwark, zure room, boter, eieren en soms
wordt ook nog vanille, rozijnen, witte chocolade of gedroogd fruit toegevoegd.
Ik heb de pasha met witte chocolade en rozijnen geproefd maar ik vond het toch
niet zo speciaal, het was heel zoet. Vaak smeren ze dat ook op ruisleipä
(roggebrood).
En de volgende dag ben ik nog eens naar Neitvuori geweest maar dan met Finse
vrienden, en idpv de gemakkelijke (makkelijkere) weg te nemen met de trappen,
neen nemen ze de weg door het bos. 184 meter stijl naar boven. En dan
hebben we even van het uitzicht genoten en na 10 minuten zegt iemand: zijn we
weg? En ik was verbaasd, waarom zou je 200 meter naar boven wandelen
om daar enkel 10 minuten te blijven. Wel, nu blijkt dat ze van plan waren om 10
km te wandelen en niemand had er aan gedacht om mij dat te vertellen, ze
dachten dat ik dat wist. Hoe kan ik dat nu weten? Ik had niks bij van eten of
drinken, laat staan goede kleren of schoenen. Ik stond daar in mijn sneakers en
een jeansbroek, om 10 km door het bos te gaan wandelen. Na 5km
bergop, bergaf, over ijs, door moerasgrond zijn we eindelijk gestopt en hebben
we Makkara gemaakt, ja weeral. Dat was het leuke gedeelte! Maar dan moesten we
nog 5 km terug. Wat was ik blij toen ik de auto zag. Maar omdat mijn
vrienden toch wat met mij te doen hadden, hebben ze mij daarna meegenomen om
ijs te gaan eten !
Wildcamp
Van 24 tot 27 april was ik in Läyliäïnen op Wild camp. 4 dagen in het bos
zonder stromend water, elektriciteit of wc. We sliepen in een legertent met een
stoof in het midden. Eigenlijk is dat gewoon een zeil boven de grond gespannen,
we hadden dus geen 'vloer' in de tent. Oh wat was het gezellig tussen de mieren
en spinnen :)
Ik ben donderdag 24 april vertrokken met de trein en nog voor ik aan kwam
was mijn sportzak al aan het scheuren. Gevolg: ik kon die nog amper dragen. Wat
een goed begin. Toen we aankwamen moesten we nog even op de bus wachten en dan
moesten we 2 kilometer door het bos wandelen. Echt leuk met al dat
gerief en een scheurende tas. Ik was blij toen we eindelijk op de kampplaats
waren. Er stonden bankjes rond een kampvuur, we hadden een 'keuken' ( een paar
gasvuurtjes en voorraad eten onder 2 zonnetenten). Ook hadden we een sauna (ja
hoor, geen elektriciteit, stromend water of een of andere luxe, maar een sauna
was er wel hoor, typisch Fins). De wc was een put in de grond met een plank erover.
Toen we aankwamen zijn we in groepen verdeeld en dan hebben we onze tent
opgezet. En ik moet zeggen, onze tent was het snelste klaar en was het beste
gezet, lang leve de meisjes ! Daarna hebben we nog eens gegeten en nog
wat aan het kampvuur gezeten.
De eerste nacht was verschrikkelijk. We hadden een stoof in de tent dus er
moest altijd iemand wakker blijven om op het vuur te letten. Bijna iedereen in
de tent was te lui om hout op het vuur te steken, of ze waren bang van vuur.
Gevolg: het was ijskoud in onze tent. Ik ben dan maar de hele nacht opgebleven
om hout op het vuur te steken. Dan had ik tenminste warm. Slapen kon ik toch
niet. De volgende dag moesten we om acht uur opstaan. Na het ontbijt zijn we
begonnen met vriendschapsbandjes te maken en daarna heb ik leren boogschieten.
Natuurlijk hadden ze enkel rechtshandige bogen dus moest ik alles tegen mijn
natuur in doen. En daardoor deed ik altijd iets verkeerd en botste die snaar
altijd tegen mijn arm. Ik heb nu een geweldig grote blauwe plek op mijn arm. Ze
hadden verschillende soorten doelen: een zandzak, een ander vierkant gemaakt
van schuim en een 3D hert. In het begin kon ik het nog niet eens die grote
zandzak raken maar dat begon steeds beter te lukken.
In de late namiddag ben ik naar de tentsauna gegaan. Ze hadden een 'kleedkamer'
gemaakt uit zeilen die verbonden was met de tentsauna. Die tentsauna was wel
een leuke ervaring. Zeker omdat het 's avonds toch wel wat koud wordt was het
de perfecte manier om wat op te warmen. Nu denken jullie waarschijnlijk: Wat
moet ik mij voorstellen bij een tentsauna? Wel het is een kleine tent (ongeveer
1.30m hoog) met een stoof in het midden. Je neemt dus gewoon hout en water mee
in de tent en je gooit water op de stoof als in een normale sauna. 's Avonds
hebben we een vlaggenspel gespeeld, maar ik had niet echt zin om mee te doen
dus eerst heb ik genoeg hout naar de tent gebracht en daarna was ik de
vrijwilligers aan het helpen om pannenkoeken te bakken. Na 2 uur pannenkoeken
bakken was het alweer tijd om het vuur in de tent aan te steken zodat het die
nacht niet zo koud zou zijn.
Blauwe
plek door boogschieten
De dag erna was het tijd om te paintballen! Woehoe . We werden opgedeeld in
groepjes van 5 en zo gingen we tegen elkaar 'strijden' in het bos. We moesten
onze eigen vlag beschermen en de vlag van onze tegenspeler proberen
bemachtigen. Ik had nog nooit paintball gespeeld dus ik was dus heel
enthousiast ! Bij het eerste spelletje werkte mijn geweer niet goed, de
veiligheid ging altijd af, de druk zat niet goed en soms explodeerden de kogels
al van voor ze uit het geweer komen. Maar ik heb toch 2 of 3 tegenstanders
kunnen uitschakelen en onze groep was gewonnen ! Na het eerste spelletje hebben
we broodjes boven het kampvuur gemaakt (je draait het deeg op een tak en dat
hou je boven het vuur). Daarna heb ik mijzelf nog een beetje pijn gedaan met
het boogschieten, maar het ging wel elke keer beter. Nu kon ik het 3D hert al
raken! 1 keer schoot ik in de nek en zijn hoofd viel er af. Daarna hebben we
nog enkele spelletjes paintball gespeeld en bij het laatste spel heb ik mijn
voet omgeslagen op een steen en ben ik op mijn knie gevallen. Een week later
deed mijn voet nog steeds pijn. Dat is de prijs van een geweldig kamp zeker?
Zaterdag avond hebben we een leuke avondactiviteit gedaan. We werden
verdeeld in groepjes van 4 of 5 en we moesten elk een zaklamp, een lepel en een
blinddoek meehebben. En elke 10 minuten mocht 1 groepje vertrekken richting het
bos. En natuurlijk was ons groepje eerst. (nummer 9, heel logisch). Ze hadden
ons opgedragen om de weg te blijven volgen en op een gegeven moment zou er
iemand tegen ons beginnen praten. Na 5 minuten wandelen in het bos stond er
inderdaad iemand op ons te wachten. Die persoon vertelde ons dat ze reflectors
in de bomen hadden gehangen en we moesten die volgen, zo gezegd, zo gedaan. Op
onze weg kwamen we ook 4 quizvragen tegen. We moesten de antwoorden onthouden
na 5 minuten wandelen in het donkere bos stond er alweer een verdachte persoon
op ons te wachten. We moesten onze antwoorden zeggen en dan moesten we onze
blinddoek opzetten en een touw volgen. Ze hadden een touw gespannen tussen
enkele bomen en dat bracht ons naar onze volgende bestemming. Alweer stonden
enkele personen op ons te wachten en deze keer hadden we onze lepel nodig. Ze
gaven ons iets om te proeven. (We hadden allemaal nog steeds onze blinddoek
op). Ze hadden ons mämmi gegeven. Dat is een typisch Fins paasdessert. En dat
ziet er ongeveer zo uit:
En ja, het smaakt hoe het eruit ziet. Dan moesten we weer het touw volgen,
en dat was echt zo makkelijk nog niet. wij wandelden niet op een pad in het
bos, maar echt in het bos bos..We moesten dus geblinddoek over al die
omgevallen bomen, tussen de stenen, niet gemakkelijk ! Daarna was er nog een
andere persoon op ons aan het wachten, Surprise surprise. En deze keer kregen
we een kaart van Finland en moesten we aanduiden waar we wonen. (ja, nog steeds
geblinddoekt. De volgende ochtend kregen we de resultaten te zien, en ik had
aangeduid dat ik in Jämsä woon. Ja ik zat er een beetje ver van.) Dan moesten
we nog steeds het touw volgen en op een gegeven moment moesten we over een 30
cm brede plank stappen. Dan sta je daar, 'snachts, in het midden van het
bos, geblinddoekt, en dan vragen ze je om over een plank te stappen, Geen idee
wat er onder ons was maar iedereen heeft het toch gehaald. Dan nog wat verder
stond de laatste persoon op ons te wachten en moesten we iets uit een emmer
halen. De emmer was gevuld met allerlei takken, dennenappels, bladeren, mos..
en 1 chocolaatje ! Namnam. En na die laatste opdracht konden we onze blinddoek
afdoen en terug naar het kamp wandelen. Wat een avondactiviteit !
Zondag was het alweer tijd om te vertrekken. Maar niet voor alles op te
ruimen en op iedereen zijn vlag of t-shirt te schrijven.
Omdat ik mijn voet pijn gedaan had werd mijn sportzak met al mijn kleren met
de auto naar de busstop gebracht. 4 treinen en 3 uur later was ik alweer
thuis. Wat was ik blij om een douche te zien !
Het was een geweldig kamp met geweldige mensen en geweldige activiteiten !
Het weer was geweldig. De zon scheen elke dag en het was soms wel warm genoeg
om in een topje buiten te zitten ! We hebben dus veel van de zon kunnen
genieten.
Random
3 mei was het 10 graden, de zon was aan het schijnen, en ineens begon het te
sneeuwen !
Flowpark
Zondag 4 mei was er een afs activiteit in Lappeenranta. En dat is altijd
leuk want er zijn maar 3 uitwisselingsstudenten en we zijn allemaal van België
! Ik moest zaterdagmiddag al vertrekken anders geraakte ik er niet op tijd,
ookal is Lappeenranta maar 2 uur van Mikkeli. Er zijn gewoon niet zo heel veel
bussen of treinen op zondag. Klaas zijn gastmama werkt bij Afs dus gelukkig kon
ik daar overnachten.
Zaterdag kwam ik rond 5 uur aan in Lappeenranta en daar waren Nele en Klaas
al op mij aan het wachten. We besloten om iets te gaan eten want Nele kwam net
van Helsinki en ik zat net 2 uur op de bus.
De volgende dag zijn we naar het Flowpark gegaan. Dat is dus een soort
hindernissenparcour maar dan hoog tussen te bomen. Heel leuk, voor mensen die
geen hoogtevrees hebben. Ik persoonlijk, ben niet zo'n fan van al die
activiteiten waar je gemakkelijk 6 meter lager kan terechtkomen..
Ik moet dus niet zeggen dat ik heel blij was toen ik weer op de grond was.
Maar om daar te geraken was een ander verhaal. Vanaf het begin tot het einde
was er dus maar 1 ladder om terug beneden te geraken, er was dus geen weg
terug. Er was een korte en een lange versie maar de korte versie was lang
genoeg voor mij ! Maar om dan beneden te geraken moest je een deathride doen.
Je moest gewoon uit een 7 meter hoge boom springen. Dat zit toch niet
meteen in mijn oerinstincten om uit een boom te springen. Maar ik heb het
overleefd en ik was zo blij dat dat gedaan was. Ik weet dat uitwisseling is om
je grenzen te verleggen, maar we moeten ons niet ook niet overdoen he.
Pakje!
10 april hadden mijn ouders een pakje verstuurd vol met bier en chocolade om
de mensen waarmee ik mee naar lapland gegaan ben te bedanken. Toen ik na 3
weken nog steeds niets ontvangen had begon ik wel wat vragen te stellen.
Normaal gezien heb ik mijn pakjes binnen de week. Na te kijken op de site van
de post (bij e-tracker) bleek dat mijn pakje in Nigeria zat... IN NIGERIA.. Hoe
is dat daar in godsnaam geraakt? Mikkeli - Nigeria, dat lijkt niet op elkaar,
toch? Wel, na 1 maand heb ik het dan eindelijk ontvangen, ingedeukt, nat...
In 1 van de bierblikjes zat een scheur, de pot speculoospasta was gebroken,
alles zat dus onder het bier en de speculoospasta. De chocolade was gesmolten
(door het warme weer in Nigeria?). Ik heb dus enkel het bier
kunnen recupereren..
Ijshockey !
Het is weer ijshockeytijd ! Joepie ! Vrijdag 9 mei is het
wereldkampioenschap begonnen. En 10 mei was de eerste wedstrijd met Finland.
Maar het mocht niet zijn en Finland verloor van Letland met 2-3. De volgende
dag was er weer een wedstrijd en dit keer was het tegen Rusland. Maar weer geen
geluk en Rusland won met 4-2. Maar wat een oneerlijke wedstrijd ! Een Russische
speler sloeg een van onze spelers tegen de grond en hij moest afgevoerd worden
met de ambulance en Rusland kreeg niet eens een straf. Oneerlijk noem ik dat.
Maar nu dat blijkt dat onze speler een hersenschudding heeft mag de Rus 3
wedstrijden niet meer mee spelen. Dinsdag 13/05 was het Finland tegen Duitsland
en deze keer hadden we meer geluk ! We hebben Duitsland met de grond gelijk
gemaakt ! 4-0 !
Ook 15/05 was een goede dag ! We zijn gewonnen van Belarus met 2-0 ! De
laatste 7 minuten waren zo stresserend! Er waren en paar penalty's tegen ons en
Belarus was een paar keer heel dicht tegen scoren. Maar gelukkig hebben wij een
geweldige keeper die geen enkele keer een puk heeft binnengelaten. Omdat het
maar 1-0 voor Finland was had Belarus 2 minuten voor het einde beslist om hun
keeper in te ruilen voor 1 speler extra. Zo hadden zij een lege goal, maar was
het wel 4 tegen 5 . Desondanks scoorde Finland nog een goal en werd het 2-0 !
16/05 was er weer een wedstrijd. Finland tegen Zwitserland. Wat een
wedstrijd, amai ! Het was 2-0 voor Finland maar in de laatste helft
scoorde Zwitserland nog een goal, en 3 minuten voor het einde scoarden ze nog een
andere goal ! Omdat het dan gelijk stand was speelden ze nog 5 minuten
overtijd maar niemand scoorde. Dan stond er elke keer 1 speler op het veld en
moesten ze proberen scoren. En beide ploegen hebben meer dan 5 keer moeten
proberen. De stress zat er toch wel in hoor. Alles kon gebeuren. De hele
wedstrijd hing af van 1 shot. En het lucky shot was voor Finland! Alweer een
gewonnen wedstrijd!
Ik zou mij heel graag nog een leijonat (ons nationaal ijshockeyteam) fan
t-shirt kopen. Ik heb al een leijonat sjaal gekregen voor mijn verjaardag en
woensdag 14/5 heb ik ook een wit-blauwe pruik gekregen van mijn gastmama. Nu
kan ik nog beter supporteren ! Ik ben helemaal weg van ijshockey, ik denk niet
dat ik ooit meer van een sport heb gehouden. Het is leuk om naar te kijken,
maar ook leuk om zelf te spelen ! ik heb het nog maar 1 keer gespeeld en ik ben
niet zo heel goed in schaatsen maar het was toch tof.
Moederdag
11 mei was het moederdag en dat is de ideale dag om mijn gastmama te
bedanken voor alles wat ze al voor mij gedaan heeft. De dag ervoor had ik
eurosong gekeken bij een van mijn vrienden dus ik was rond 2 uur 's nachts
thuis. En omdat ik van plan was om ontbijt op bed te maken moest ik er om 7 uur
alweer uit. Ik heb ontbijtpannenkoeken gebakken, koffie gezet, en een goed
uurtje later was alles klaar. Ze was er heel blij mee ! (Gelukkig, anders was
ik voor niets zo vroeg opgestaan ;) )
Motopark
Zaterdag 17 mei ben ik samen met mijn gastmama en gastbroer naar het
Motopark in Virtasalmi gegaan. Daar hielden ze een soort race met oldtimer race
wagens en motors. Het was heel leuk om dat eens te zien maar het was vooral
leuk om eens iets te doen met mijn gastfamilie.
Gastmama en ik
Dit weekend komen er nog meer foto's op facebook.
ik hoop dat jullie er van genoten hebben om het te lezen. Er is niets dat ik
meer haat dan een blog schrijven. (Dat hebben jullie wel al door denk ik ). Ik
ben er nu 3 weken bijna elke dag aan bezig geweest. Dat is weer 3 weken dat ik
niks spannend heb kunnen doen ;)
Mijn plannen voor mijn laatste 38 dagen:
- afs weekend in Joensuu
- 2 daagse naar Imatra en kotka
- PARASAILING
- waterskiën met vrienden
- misschien weekendje Helsinki
- en nog veel meer.... !
Excuseer mij voor eventuele schrijffouten.
Tot ziens, xxx Joy in Finland
